5 juni (Madrid)

Vrijwel elke toerist die Amsterdam voor het eerst bezoekt begint op de Dam. Dat het een plein van protesten was en nog vaak in het televisiejournaal te zien is, zullen ze mischien in een gids lezen.
Het is voor hen vooral een bruisend middelpunt van onze hoofdstad.
Madrid heeft ook zo’n trekpleister: de Puerta del Sol of kortweg Sol. Dit plein is ook vaak het toneel van politieke demontraties maar daar merken wij als toerist nu niets van.

Dat komt ook omdat we ons bezoek aan de Spaanse hoofdstad beginnen bij het smeedijzeren hek van de Jardin Botánico. Dat krijg je met een tuinkabouter als reis- en echtgenote.
Wanneer de avondspits zich door de brede Calle Alfonso XII begint te wurmen en we uren tussen het groen hebben doorgebracht, lopen we nog even de oude stationshal van Atocha binnen waar een tropische tuin is ingericht. Het stadspark El Retiro is het laatste wat we voorlopig aan groen gaan zien en dan is het welletjes.

Anke heeft een prima hotelletje uitgezocht, de avond brengen we door in de nabijgelegen schrijverswijk Huertas. Theaters, muziekcafés, en cerveceria’s uit vervlogen tijden.
Obers zijn druk met bestellingen in de weer op het Plaza de Santa Ana. Op de terrassen is gasverwarming ontstoken en dat is geen luxe. We wandelen, zonder Ernest Hemingway tegen te komen, moe maar voldaan terug naar ons hotel en lezen onderweg de citaten van beroemde dichters die in het plaveisel van de Calle de las Huertas zijn aangebracht.

Dag twee in Madrid beginnen we toch ook maar bij het drukke hart van Puerta del Sol. Hier komen alle winkelstraten bij elkaar en ook de belangrijkste metrolijnen. Maar het weer is goed genoeg om de stad te voet verder te verkennen al zou Anke de Sol wel wat vaker willen zien. Brrrr.
Vandaag zijn er geen heiligverklaringen, stierengevechten en terechtstellingen van de Inquisitie.
Jammer, maar gelukkig is het op het Plaza Mayor levendig genoeg. Alle straten die op dit middeleeuwse stadsplein uitkomen dragen de naam van ambachtslieden uit het verleden.
Helaas doen veel winkeliers nog aan Siësta waardoor we tegen veel rolluiken aankijken.

Net als bij ons, heeft de koning van Spanje geen behoefte aan een enorm paleis. Hij woont met zijn gezin ergens aan de rand van de stad. Het Palacio Real staat tegenover de cathedraal die nog maar sinds kort als voltooid wordt beschouwd. De Virgen de la Almudena, beschermvrouwe van Madrid, wordt vereerd temidden van moderne maar smaakvolle plafondschilderingen en ramen, alles klopt.
Net als de tartas die we eten op het Plaza de Oriente. De route terug naar onze basis voert langs oude tapasbars en posadas in de wijk Barrio de los Austrias. De tijd van de Habsburgers, toen kooplieden je van de sokken reden met hun paardenkoetsen. Nu moeten we de stoep op springen om een fietskoerier van Deliveroo te ontwijken.
De tascas en tabernas zien er verleidelijk uit, met van die tegeltableau’s of mooi houtsnijwerk aan de gevel. In die kroegen kun je met een wijntje en wat tapas het werk achter je laten en dan wat later nog aan het avondeten, Cena. Dat er morgen weer een nieuwe werkdag is lijkt de echte Madrileen niet van zijn of haar gewoonten af te brengen. Voor ons is het niet vol te houden, en wij zijn nota bene op vakantie!

Morgen gaan we naar het Museo National del Prado. Diego de Velazquez zit al op z’n vaste plek op ons te wachten. Wij hebben alvast een meesterlijke dag in Madrid gehad.

De plaatjes bij dit verhaal vind je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Spanje%202018/S7