8 juni (Chinchón via Aranjuez)
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Anke en Harry
08 Juni 2018 | Spanje, Chinchón
De houten balkons kunnen wel een likje verf gebruiken. De straat is een gatenkaas en overal zwerven dichtgeklapte parasols rond. Het is erg stil en auto’s staan alsof ze halsoverkop aan de rand zijn achtergelaten. Pas als de zon weer een paar stralen licht over het plein laat vallen en ik wat afstand neem van mijn herinneringen, merk ik opnieuw hoe bijzonder het Plaza Mayor van Chinchón is. Denk de terrassen en auto’s weg en je ziet een diep bord met groene kring.
Hier en daar is er een stukje af en er ligt stof op. Vanaf de balkons rond het plein heb je mooi zicht op de arena. De matadors worden toegejuigd, stieren afgemat tot ze de doodsteek krijgen.
Soms zijn er ’s zomers ook stierenrennen. Rond het zand van de arena daveren de dieren dan om de houten wallen heen en houden met moeite de bocht.
Ik denk dat ik destijds nog heb gezien hoe de rommel werd opgeruimd. Nu kunnen we rustig een glaasje drinken voor we naar ons logeeradres lopen. Niet langs het kasteel boven de stad, waar ze anijslikeur maken, noch via de andere hoogtepunten van de Ruta Monumental.
We slapen lekker uit bij de Condesa de Chinchón.
De ruitenwissers staan op de interval-stand. Het ritme rijmt niet met de muziek die speelt.
Bij mijn ouders thuis kon je in hun plaat-o-theek er de meest uiteenlopende uitvoeringen van vinden. Van panfluit tot draaiorgel.
Ik overdrijf een beetje, maar het tweede deel uit het Concerto d’ Aranjuez werd veel gedraaid.
Het rijmt met de eenheid in stijl en de schitterende vertrekken van het Palacio Real. Van Filips II tot en met Carlos III werd er het nodige aan deze residentie vertimmerd tot en met de huidige staat van pakweg eind 19e eeuw.
Behalve de privévertrekken van de koning en koningin, de troonzaal, enzovoorts, enzovoorts, zijn er twee salons die onze monden doen openvallen: een kopie van een zaal uit het Alhambra in Granada en een versierd met scènes uit het exotische China, gemaakt door een porseleinfabriek uit Italië die voor deze gelegenheid compleet met personeel naar Madrid werd verhuisd. Wie het breed heeft , …
Net als vandaag hingen er ook de nodige donkere wolken boven Aranjuez.
Hier begint Joaquín Rodrigo volgens mij aan het derde deel van zijn beroemde concert voor gitaar en orkest.
Met de audio-guide om onze nek, nemen we kennis van een muiterij binnen het koningshuis en de oplaaiende strijd tegen de Bonaparte’s. De volgorde kan trouwens willekeurig zijn.
Uiteindelijk kwam alles weer goed met de komst van Alfonso XII. Voorlopig ten minste.
Het Concerto d’Aranjuez bestaat uit drie delen. Het eerste is opgewekt van toon, luchtig.
Deze sfeer willen we vasthouden. GEEN NATTE SCHOENEN IN DE KONINKLIJKE TUIN!
De plaatjes bij dit verhaal vind je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Spanje%202018/S9
Hier en daar is er een stukje af en er ligt stof op. Vanaf de balkons rond het plein heb je mooi zicht op de arena. De matadors worden toegejuigd, stieren afgemat tot ze de doodsteek krijgen.
Soms zijn er ’s zomers ook stierenrennen. Rond het zand van de arena daveren de dieren dan om de houten wallen heen en houden met moeite de bocht.
Ik denk dat ik destijds nog heb gezien hoe de rommel werd opgeruimd. Nu kunnen we rustig een glaasje drinken voor we naar ons logeeradres lopen. Niet langs het kasteel boven de stad, waar ze anijslikeur maken, noch via de andere hoogtepunten van de Ruta Monumental.
We slapen lekker uit bij de Condesa de Chinchón.
De ruitenwissers staan op de interval-stand. Het ritme rijmt niet met de muziek die speelt.
Bij mijn ouders thuis kon je in hun plaat-o-theek er de meest uiteenlopende uitvoeringen van vinden. Van panfluit tot draaiorgel.
Ik overdrijf een beetje, maar het tweede deel uit het Concerto d’ Aranjuez werd veel gedraaid.
Het rijmt met de eenheid in stijl en de schitterende vertrekken van het Palacio Real. Van Filips II tot en met Carlos III werd er het nodige aan deze residentie vertimmerd tot en met de huidige staat van pakweg eind 19e eeuw.
Behalve de privévertrekken van de koning en koningin, de troonzaal, enzovoorts, enzovoorts, zijn er twee salons die onze monden doen openvallen: een kopie van een zaal uit het Alhambra in Granada en een versierd met scènes uit het exotische China, gemaakt door een porseleinfabriek uit Italië die voor deze gelegenheid compleet met personeel naar Madrid werd verhuisd. Wie het breed heeft , …
Net als vandaag hingen er ook de nodige donkere wolken boven Aranjuez.
Hier begint Joaquín Rodrigo volgens mij aan het derde deel van zijn beroemde concert voor gitaar en orkest.
Met de audio-guide om onze nek, nemen we kennis van een muiterij binnen het koningshuis en de oplaaiende strijd tegen de Bonaparte’s. De volgorde kan trouwens willekeurig zijn.
Uiteindelijk kwam alles weer goed met de komst van Alfonso XII. Voorlopig ten minste.
Het Concerto d’Aranjuez bestaat uit drie delen. Het eerste is opgewekt van toon, luchtig.
Deze sfeer willen we vasthouden. GEEN NATTE SCHOENEN IN DE KONINKLIJKE TUIN!
De plaatjes bij dit verhaal vind je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Spanje%202018/S9
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
