3 juni (El Escorial)

Het Escorial, vroeger een klooster en paleis inéén en nu een gigantisch museum. De omvang van het gevaarte doet helaas niet af aan de lelijkheid ervan. De schoonheid zit vanbinnen.

Hier werkte Karel V aan een keizerrijk waar de zon nooit onderging. Hier bedacht Philips II zijn plannen om de opstandige Nederlanden onder de duim te krijgen. En dat allemaal in een kantoortje van twee bij drie meter. Het hele appartement van de grootste vorsten van hun tijd: het past precies in onze eigen woonkamer.

Nadat de Habsburgste dynastie aan inteelt tenonder was gegaan, namen de Bourbons het over. Ze pasten het gebouw voor de vorm nog aan aan hun eigen, verwende, levensstijl maar verlieten het kloosterpaleis zodra hun macht definitief gevestigd was. Geef ze eens ongelijk…..

Het hele gebouw (of in ieder geval het gedeelte dat wij te zien krijgen) hangt vol met kunst: religieuze schilderijen van de Habsburgers en wandtapijten van de Bourbons. En portretten van leden van beide families. Ijdelheid was waarschijnlijk het enige wat ze met elkaar gemeen hadden.

Het meest indrukwekkend is het pantheon, waar alle koning(in)en vanaf Karel V begraven zijn. Allemaal in identieke kisten, netjes naast en boven elkaar. In de dood is ieder gelijk, ook koningen.

Daar moeten we nodig nog even over filosoferen, op een terrasje in de zon.

De plaatjes bij dit verhaal vind je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Spanje%202018/S6