03. Stellenbosch (18 en 19 oktober 2011

Met mijn huifkar en twee ossen hos ik lekker door de bossen. Wij vrije “burghers” hebben een stukkie land toegewezen gekregen om een boerderij op te zetten. De grond is vruchtbaar, er waait koele wind van zee. Wijnland.

In tegenstelling tot die vroege kolonisten is ons verblijf slechts kort. Ook met een volkswagen kan de streek ons wel behagen. Keurig gekamde wijngaarden waar je kijkt. Daarachter beboste bergen en dreigende luchten erboven. De regen die valt kunnen we uitzitten in bijvoorbeeld:
tea-rooms, bisto’s, cake-shops en wijnproeverijen. Helaas valt er te weinig regen.
We hebben op weg naar het Kaapse Wijnland eerst het landgoed Groot Constantia bezocht.
Hagelwitte Kaaps-Hollandse huizen met groene luiken voor de vensters. Oude rijtuigen, kloeke vaten in koele kelders. Omdat hier de stroom is uitgevallen bestellen we iets in Stellenbosch.
Gouverneur Simon van der Stel, opvolger van Jan van Riebeeck, had wel oog voor mooie lokaties.
Als eerste valt het VOC-embleem op. Muuranker aan wat een kleine kerk lijkt maar in feite het gevaarlijkste gebouw van het dorp was: het kruithuis.
In vier huizen die samen het dorpsmuseum vormen krijgen we een goede indruk hoe o.a. die eerste kolonisten woonden. Op zolder stond bijvoorbeeld een lijkkist gereed waarin je voorlopig iets als groenten kon bewaren. Ach, in Holland was het ook maar behelpen.
Elk huis van het museum is ingericht in de stijl die een volgende periode aangeeft. Elke generatie brengt iets meer comfort en welstand voort. Van Kaaps naar Victoriaans. En iedereen deed z’n boodschappen natuurlijk bij Oom Samie se Winkel. Malle Pietje z’n winkel in het kwadraat.

Dear Mr & Mrs Freese, welcome to Zevenwacht Wine Estate …
De welkomstbrief staat tegen een flesje cabernet sauvignon van het Huis dat als “zeven verwachtingen” wordt uitgelegd. We verblijven twee nachten in een cottage tussen de wijngaarden. We eten in het oude landhuis dat aan een vijver staat te pronken. Daarachter de vruchtbare heuvels met frischgroene ranken. Het overtreft al onze verwachtingen.

Met de wetenschap dat er vandaag de dag op bescheiden schaal wijnbouw plaatsvind in Limburg en bij ons “om de hoek” de Westlandse druif aan de man wordt gebracht, is het toch moeilijk te bevatten dat de Hollanders ruim drie eeuwen geleden hier verstand van wijn hadden.
Daar had de VOC het volgende op gevonden: we geven gevluchte Franse hugenotenfamilies (protestanten) de kans om op Kaap de Goede Hoop een nieuw leven te beginnen in ruil voor hun vaardigheden en kennis. We noemen het voor het gemak De Fransche Hoek.
Het huidige Franschhoek heeft inderdaad nog iets Frans. Aan het eind van Hugenotstreet staat het Hugenot Memorial en Museum, diverse winkeliers en wijnbouwers hebben Franse achternamen en de Franse keuken is alom aanwezig. Toch is het vooral de ligging van Franschhoek dat zeer tot de verbeelding spreekt.
Er kunnen diverse wijnroutes gereden worden. Ook in de omgeving van Paarl.
Een paar gladde rotsbulten glinsteren na een regenbui, et voila, een plaatsnaam is gevonden.
Paarl is niet zo overzichtelijk, de pareltjes van weleer liggen verspreid langs de Bergrivier.

We zijn verwend door ons fijne onderkomen in Kuilsrivier, Stellenbosch.
Het is heerlijk om aan het eind van de middag even op de veranda naar de groene golfjes van Zevenwacht te kijken. Je krijgt er wel dorst van.
57% Merlot, 26% Cabernet Sauvignon en 17% Syrah … TADAA daar is “Zevenrood 2008”.
Lekker wijntje proe met de complimenten van het huis! De volende wordt alweer ingeschonken:
Pinotage 2010 met een boeket van donkre sjokola, koffie en rode pruik eh, rood fruit.
Tussendoor gaan we even naar het produktieproces en de ijken wijnvaten toe. EIKEN natuurlijk.
Hoezo nie doorslikke nie? Doe nog es een Chenin Blank van pakweg 2009, ’t is gesellig hier.
Exuberant wine with het charakter fan fanille en lekkere kersies. He u genote?, hihi, hugenooten.
Ssseeve wagte op de vollende hoor, hihi, ’s eve wachte sevenwacht …
“Kom schat, het genoeg geweest zo”.

Vraag: Wie sprak hier de laatste woorden?