Aït Benhaddou (23 oktober)

Min of meer uitgerust en met een koffer vol schone was beginnen we vandaag aan de tweede (en laatste) étappe van onze reis. We trekken door het land van 1.001 kashbah’s, en bijna evenzovele oases.

Voor het zover is, worden we even losgelaten op de souk, of markt, van Tinerhir. Hier is vanalles te koop, van dadels tot granaatappels en van afwasteiltjes tot tweepersoonsbedden met zebraprint. Recyclen is hier al eeuwen geleden in de mode gekomen. Van autobanden maakt men boodschappentassen en van olieblikken dienbladen en réchauds om de tajine warm te houden.

We maken onderweg nog een foto van de Dadès-oase en kopen parfum in het rozendorp El-Kelaa M’Gouna. In Skoura leren we hoe een Kashbah in elkaar steekt en dat je in een filmstudio ook prima kunt lunchen. Je zou deze plaats ook Mollywood kunnen noemen: er zijn talloze films opgenomen, de meeste zijn me volkomen onbekend.

Zo weten we van (alweer) een lange dag in de bus toch nog een belevenis te maken. Na zo lang geen groepsreizen meer te hebben gemaakt, waren we dat een beetje vergeten: dat je de helft van de tijd in een bus rondhobbelt…….

Uiteindelijk houden we halt in Aït Benhaddou, een toeristencomplex aan de voet van alweer een prachtige kashbah. Voorlopig onze laatste, want de volgende halte wordt Marrakesh….

De plaatjes bij dit verslag vind je hier:
https://www.flickr.com/photos/140275143@N03/sets/72157665637458269/