05 juni, dinsdag (Saint Georges du Mesnil)

Behalve de hortillonages, heeft Amiens ook een kleine overzichtelijke botanische tuin. Er is geen betere manier om de dag te beginnen.

De lange rit naar Saint Georges du Mesnil onderbreken we in het gehucht La Buille, charmant en gelegen aan de Seine. Geboorteplaats ook van de beroemde schrijven Hector Malot, schrijver van “Alleen op de Wereld”. Zijn inspiratie deed hij vast hier op. De prachte vakwerkhuizen liggen er verlaten bij. Alle winkels, restaurants en creperies zijn gesloten. We komen niemand tegen. Zou onze rammelende maag de lokale bevolking afschrikken?

We wagen opnieuw een poging in het volgende plaatsje, Brionne. Een aardig provinciestadje met zowaar een sportbar. Op de pui staan verleidelijke sandwiches afgebeeld. Maar helaas, niet voor ons: het is 15.00 uur en de keuken is dicht. ‘t Is in ieder land weer wennen aan andere etenstijden! Blijkbaar zien we er erg teleurgesteld (of gevaarlijk hongerig) uit. De bar-dame strijkt over haar hart en duikt de keuken in. Binnen vijf minuten happen we allebei in een verrukkelijk stokbroodje camembert. Of in in ieder geval een soort kaas, waarvan we de naam niet verstaan maar die er erg op lijkt en minstens even lekker is.

Saint Georges du Mesnil hebben we zo gevonden. Het huis van de mensen op wiens uitnodiging wij twee dagen gebruik mogen maken van een vakantiewoninkje, is moeilijker te vinden. De betreffende straat is niet bekend bij TomTom. En ook niet bij de mensen aan wie we de weg vragen. We treffen het: de eerste is hardhorend, de tweede woont hier net een week en de derde past alleen maar op de kinderen van iemand anders. Uiteindelijk vinden we het toch, op eigen kracht, en worden we uiterst gastvrij ontvangen. We mogen mee-eten en de koelkast is goed gevuld. En ze kennen ons niet eens. Tenminste, niet echt. Alleen als Tuinkabouter van het Internet. We zijn er stil van, en heel dankbaar…….