04 juni, maandag (Amiens)

We trekken verder, landinwaarts, en laten de glimmend natgerede straten van Wimereux achter ons. Op weg naar Amiens doen we Montreuil-sur-Mer aan. Dat het plaatsje al lang niet meer aan zee ligt, is geen reden om de naam ervan aan te passen. De Fransen houden van mooie benamingen, maar niet van verandering. Ooit was dit een belangrijke plek, zwaar versterkt en regelmatig inzet van alweer een veldslag tussen de Engelsen en de Fransen. De wallen en bastions zijn er nog, je kunt er heerlijk wandelen. Het dorp zelf bestaat uit lieflijke huisjes met lage daken: pas op voor je hoofd!

Amiens is de hoofdstand van de provincie Picardië en lijkt in het niet te vallen in vergelijking met zijn enorme kathedraal, die je al van kilometers ver ziet liggen. Vlak onder de klokkentoren vinden we een slaapplaats. Vierde-verdieping-geen-lift. Geen conditie ook, zo blijkt…..
In de kathedraal, die nog in fraai gothische staat is, zonder al te veel barokke toevoegingen uit later tijden, vinden we de schedel van Johannes de Doper, smaakvol in een deur gemonteerd. De stad is er reuze trots op, wij vinden het minder.

Wat Amiens echt bijzonder maakt, zijn de drijvende tuinen. Kunstmatige eilandjes in de Somme waar de burgers al sinds mensenheugnis hun eigen groenten en fruit erbouwen. Hortillonnages worden ze genoemd. Klinkt toch beter dan moestuin. Door ieder jaar slib uit de rivier op het land te scheppen houden de hortillons het land supervruchtbaar. Dat is goed te zien, met name onkruid tiert er welig. In een fluisterboot verkennen we de kanalen en slootjes. Het is heerlijk rustig, en stervenskoud. Gelukkig zijn sommige tuintjes geweldig onderhouden, maar de verwilderde zijn helaas in de meerderheid. De gids noemt dat “natuur”. Ondanks de crisis zijn er genoeg akkertjes te huur of te koop. Of we geïnteresseerd zijn? Toch maar niet……

Rond de kathedraal ligt het oudste deel van de stad: mooie oude straatjes en veel restaurants en bars. Die allemaal dicht zijn, want het is maandag. Vlakbij het hotel vinden we een bistrootje dat het nog wel doet, toch nog een beetje gezelligheid in deze stille pre-hoogseizoen tijden.