13 februari, zondag

Zondag, rustdag. Het eiland is tot stilstand gekomen. De stranden afgeladen met families en koelboxen. Ook in het hotel is het aanzienlijk drukker. Ik weet niet of het de hordes zijn die zich in “ons” bubbelbad proberen te persen, of de druppels die in steeds grotere getale op ons neer beginnen te vallen, maar we voelen ons niet meer zo op ons gemak op ons eigen plekje en verkassen naar het balkon. Een prima moment om te mijmeren over ons verblijf alhier tot nu toe, terwijl een gordijn van regen de rest van de wereld even buitensluit.

Ook Tijger is tot stilstand gekomen, hij broedt nog op een verhaal over onze tour de campagne van gisteren. Dat volgt dus nog…….

Eerlijk is eerlijk, ik ben nog niet over mijn verbazing heen dat we: a. hier daadwerkelijk zijn en b. dat we hier nog stééds zijn. Vreemd genoeg ben ik er nog steeds op voorbereid dat ieder moment het gevreesde telefoontje kan komen. Zelfs nu de telefoon het begeven heeft. Dat is niet zo negatief als je in eerste instantie zou denken. Van iets dat niet zo vanzelfsprekend is, geniet je meer!

Genieten is hier niet moeilijk. Hier geen chagrijnige gezichten, geen overvolle trams c.q. agenda’s en vooral geen haast. En altijd mooi weer! De gemiddelde Antilliaan beleeft het leven trager dan wij het doen (behalve als hij/zij achter het stuur zit!). Wel zo gezond en je went er gemakkelijk aan.

Wat ik altijd het meest plezierig vind wanneer ik in de tropen ben, zijn alle geluiden. En dan vooral in de avond. Het is de sport om ze te herkennen: de kikkers rond het zwembad, de krekels een stukje verderop. Ze gaan blijkbaar niet goed samen. Het bijna onaardse geluid van het suikerdiefje, dat aan dat van een beo doet denken. Het gekwetter van de op koolmeesjes lijkende, geelzwarte vogeltjes, die druk bezig zijn hun territorium uit te zetten en het met veel verve te verdedigen. En het gekoer van de duifjes, dat een stuk eleganter klinkt dan dat van die lomperiken bij ons in de achtertuin.

Als je je snel slank wil voelen, dan is dit de plaats waar je naartoe moet. Mollig is hier de maatstaf en dikke billen het grootste schoonheidsideaal. Ineens doe ik het goed bij de mannen, en dat op mijn leeftijd. Yes, eindelijk gerechtigheid!

Inderdaad, als je zo zit te mijmeren schieten je gedachten alle kanten op!

Nog iets meer dan drie dagen mogen we hier blijven. Dit is meestal het moment waarop boven mijn hoofd een donderwolkje zichtbaar wordt. Maar dit keer duw ik alle gedachten aan dagelijkse sleur en tredmolens de kop in: we gaan alles uit deze drie dagen halen wat er inzit. En morgen is het Valetijnsdag!