November 18 en 19, Bangkok

Mevrouw, uw kleding is niet decent. Broek omhoog of u komt er niet in! Ietwat bedremmeld stroop ik de pijpen van mijn legging op, tot ze onder mijn jurk verborgen zijn. Blote benen zijn blijkbaar fatsoenlijker dan een broek tot op de enkels.
Wanneer ik ben goedgekeurd, krijg ik een zetje de poort door en dan valt het koninklijk paleis over me heen. De glitter, glamour, drukte en hitte worden me even te veel. Kunnen we niet ergens in de schaduw gaan zitten? Mijn immer goed ontwikkelde innerlijke ekster kan al het goud en spiegeltjes niet aan en gaat met zijn pootjes omhoog liggen.
Hoe kun je dit paleis het beste omschrijven? Kan dat eigenlijk hoegenaamd wel? Iedere vierkante centimeter muur of dak van elk gebouw is bedekt met spiegeltjes of een schildering. Is het alles (blad)goud wat hier blinkt? Jazeker! Dit complex herbergt verschillende belangrijke tempels en andere religieuze gebouwen en we bekijken ze allemaal. We zijn er uren zoet mee. Mijn grootste favorieten zijn de tempelwachters. Voor de vergelijk (en voor de foto) zet ik Harry ernaast. Kijk, haast geen verschil. Gepromoveerd van tempelhengst naar tempelwachter, wat wil je nog meer…..

Nog meer glitter, maar dan zonder de glamour, vind je op de Sampeng markt in het hart van Chinatown. Hier is het vooral plastic dat er blinkt, maar een kniesoor die daarop let. De echte glamour is er op Yaowarat Road, die vooral een aaneenschakeling van goudwinkels is en uiteindelijk uitmondt bij een tempel met een écht massief gouden Boeddha.
Wat een contrast is dit juweel met de lege, koude glamour van PadPong. Hier zijn de gogo bars waar jonge meisjes met oude gezichtjes zich in goedkope bikini´s op de bar dansen. Triest, zeker als je weet dat het HIV virus hier net zo huishoudt als in Zuidelijk Afrika. Eeuwig zonde.

Het meest gelukkig voel ik me in de twee beroemdste tempels van de stad, de Wat Arun en de Wat Pho. De Wat Arun is eigenlijk een grote stupa, die je kunt beklimmen. Hij is stijl, dus Harry mag in zijn eentje naar boven om van het uitzicht over de stad te genieten. Ik geniet wel van het uitzicht op de toeristen die op handen en voeten naar boven en dan weer naar beneden kruipen. Verder is dit complex een bron van inspiratie voor mozaiekers. Mocht tijdens een echtelijke onenigheid je beste servies nog eens sneuvelen, kom dan hier kijken wat je met de scherven kunt doen!
De Wat Pho is een complex vol met grote en kleine Boeddha´s, binnenpleintjes, minituintjes en stupa´s. Ook weer vol met spiegeltjes en keramiek. Hier huist de grootste liggende Boeddha ter wereld. Hij ligt daar niet omdat hij slaapt, maar omdat hij de staat der verlichting heeft bereikt. Die schijnt veel weg te hebben van de slaap¸ zeggen de kenners. Ik zou het niet weten. Ik krijg niet genoeg slaap en voel me helemaal niet verlicht, maar wel licht in het hoofd!

Nog een juweeltje is de bloemenmarkt. Dit vind je aan het begin van Chinatown. Op de meest fantastische manieren worden er van bloemen kuntwerkjes gemaakt, die later op de dag hun weg naar de tempels vinden, als zoenoffer. Of het nu orchideeën zijn, afrikaantjes, klavers of geurige jasmijn, de Thai weten er wel raad mee!

De achterkant van Bangkok (klongs) bekijken we vanaf een bootje, dat we voor onszelf hebben afgehuurd. Hier kun je nog de stad zien zoals ze honderd jaar geleden moet zijn geweest. Houten huisjes, soms niet meer dan krotjes, boven en aan het water of op weelderige oevers. Overal planten in potten en kleine huistempeltjes. Kinderen zwemmen ertussendoor en katten liggen er te soezen. Idyllisch, als je er tenminste niet zelf hoeft te wonen.

Bangkok kent, naar men zegt, drie seizoenen: warm, warmer en warmst. Het zou met niet verbazen als het nu het warmer seizoen is. Te warm dus, om te lopen dus maken we gebruik van allerei vormen van openbaar vervoer, te weten taxi, tuktuk en vooral de rivierbus. We kennen de haltes nu bijna allemaal, alsof we er al jaren wonen. Wat een ideale manier om je door de stad te vervoeren, en nog koel ook. Je moet wel over snelle reflexen beschikken, anders val je nog tussen wal en schip.

Onze tijd hier in Bangkok is alweer bijna voorbij. Wat is ze omgevlogen! Morgen vertrekken we, in alle vroegte. Nog één ietwat slapeloos nachtje in ons comfortabele hotel, en dan gaat het weer verder. Bali, we komen eraan!