30 en 31-05-2016, Taormina
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Anke en Harry
31 Mei 2016 | Italië, Taormina
Van Goethe tot meute.
Tussen de Porta Catania en de Porta Messina ligt tweehonderd jaar evolutie in toerisme.
Eén hoofdstraat vol boetieks, restaurants en kerkjes.
Op het Piazza IX Aprile, dat halverwege ligt, is het een heerlijke drukte. Er klinkt muziek en iedereen maakt foto’s van elkaar, de golven van azzurro en de kerk van San Giuseppe. Met al die bloemen op het bordes zal er straks wel getrouwd gaan worden.
“ Uno Latte mandorle en una Granita al Limone per favore”. Caffé Wunderbar.
Taormina is niet voor niets een populaire stad. Ook in de winter, en dan skieën op de vulkaan.
In de jaren vijftig wemelde het van de filmsterren en beroemde schrijvers. Alles werd chiquer.
We wandelen de Corso Umberto I verder af tot het Palazzo Corvaje met de Moorse toren.
In nauwe, stijle zijstraatje hangen de muren vol keramiek en schilderijtjes met van diezelfde leuke doorkijkjes. Maar het is wel een beetje teveel van hetzelfde.
Goethe zou het nu zeker niet meer zo paradijselijk hebben gevonden.
Hij zou, net als wij, het liefst naar het Theatro Greco geklommen zijn om in alle rust te genieten van het panorama.
Links de vage contouren van het Italiaanse vasteland, de Ionische zee ertussen. En achter het toneel de stad, de groene vlakten en de Etna.
De romeinen hebben het theater omwille van het houden van gladiatorengevechten aangepast.
Vandaag worden de tribunes aangepast om comfortabel naar een operavoorstelling te kijken.
Timmerlieden verstoren de rust. De akoustiek is immers al die eeuwen onveranderd gebleven.
Na een lichte lunch, die de knip een heel stuk lichter maakt, monstert Anke de Giardini Publici van Taormina: botanisch niet geweldig maar wel lekker koel en stil.
Inmiddels is ook bij de Duomo een bruiloft aanstaande. Hier pakken we nog een terrasje en kijken terug op een fijne dag. Wat een heerlijk oord!
Winston Churchill kwam graag naar Castelmola om te schilderen. Het gehucht op de rots boven ons hotel voegt weinig toe qua uitzicht.
De hangende tuinen van Madonna della Rocca worden door een vastgeroest hek beschermd.
Met hangende pootjes dalen we af naar de badplaats Giardini Naxos.
Bootjes kijken in het haventje en dan al die rijen lege strandstoelen tellen.
De zon is weg, de sfeer ontbreekt, dus gaan we lekker vanaf ”onze rots” naar de Etna staren en van de wijn genieten die op zijn hellingen tot wasdom is gekomen.
Ik hef het glas op Umberto, de zwarte kater van Val di Noto, op het orakel van Syracuse en de receptioniste in Modica waarvan ik de naam had moeten onthouden.
Ik hef het glas op de boeren van Sicilië en Hera, godin van het huwelijk.
Op Giovanna en Roberto die ons verblijf in Palermo onvergetelijk maakten en op de kleine Julia in Cefalú die bijna haar eerste verjaardag viert.
Ik proost op Monte Etna die ik niet alleen als vulkaan maar nu ook om de wijn kan waarderen.
Maar bovenal hef ik het glas op Johanna, Elisabeth, Anna en Maria die mijn liefste zijn in alles.
Ti amo.
De plaatjes bij dit verhaal vind je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Sicilie/S11
Tussen de Porta Catania en de Porta Messina ligt tweehonderd jaar evolutie in toerisme.
Eén hoofdstraat vol boetieks, restaurants en kerkjes.
Op het Piazza IX Aprile, dat halverwege ligt, is het een heerlijke drukte. Er klinkt muziek en iedereen maakt foto’s van elkaar, de golven van azzurro en de kerk van San Giuseppe. Met al die bloemen op het bordes zal er straks wel getrouwd gaan worden.
“ Uno Latte mandorle en una Granita al Limone per favore”. Caffé Wunderbar.
Taormina is niet voor niets een populaire stad. Ook in de winter, en dan skieën op de vulkaan.
In de jaren vijftig wemelde het van de filmsterren en beroemde schrijvers. Alles werd chiquer.
We wandelen de Corso Umberto I verder af tot het Palazzo Corvaje met de Moorse toren.
In nauwe, stijle zijstraatje hangen de muren vol keramiek en schilderijtjes met van diezelfde leuke doorkijkjes. Maar het is wel een beetje teveel van hetzelfde.
Goethe zou het nu zeker niet meer zo paradijselijk hebben gevonden.
Hij zou, net als wij, het liefst naar het Theatro Greco geklommen zijn om in alle rust te genieten van het panorama.
Links de vage contouren van het Italiaanse vasteland, de Ionische zee ertussen. En achter het toneel de stad, de groene vlakten en de Etna.
De romeinen hebben het theater omwille van het houden van gladiatorengevechten aangepast.
Vandaag worden de tribunes aangepast om comfortabel naar een operavoorstelling te kijken.
Timmerlieden verstoren de rust. De akoustiek is immers al die eeuwen onveranderd gebleven.
Na een lichte lunch, die de knip een heel stuk lichter maakt, monstert Anke de Giardini Publici van Taormina: botanisch niet geweldig maar wel lekker koel en stil.
Inmiddels is ook bij de Duomo een bruiloft aanstaande. Hier pakken we nog een terrasje en kijken terug op een fijne dag. Wat een heerlijk oord!
Winston Churchill kwam graag naar Castelmola om te schilderen. Het gehucht op de rots boven ons hotel voegt weinig toe qua uitzicht.
De hangende tuinen van Madonna della Rocca worden door een vastgeroest hek beschermd.
Met hangende pootjes dalen we af naar de badplaats Giardini Naxos.
Bootjes kijken in het haventje en dan al die rijen lege strandstoelen tellen.
De zon is weg, de sfeer ontbreekt, dus gaan we lekker vanaf ”onze rots” naar de Etna staren en van de wijn genieten die op zijn hellingen tot wasdom is gekomen.
Ik hef het glas op Umberto, de zwarte kater van Val di Noto, op het orakel van Syracuse en de receptioniste in Modica waarvan ik de naam had moeten onthouden.
Ik hef het glas op de boeren van Sicilië en Hera, godin van het huwelijk.
Op Giovanna en Roberto die ons verblijf in Palermo onvergetelijk maakten en op de kleine Julia in Cefalú die bijna haar eerste verjaardag viert.
Ik proost op Monte Etna die ik niet alleen als vulkaan maar nu ook om de wijn kan waarderen.
Maar bovenal hef ik het glas op Johanna, Elisabeth, Anna en Maria die mijn liefste zijn in alles.
Ti amo.
De plaatjes bij dit verhaal vind je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Sicilie/S11
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
