September 05, 2019 (donderdag)

Lady Katherine Croft verwacht ons. Het is een voorrecht om op Castle Croft ontvangen te worden.
Een kasteel is het niet echt meer, het heeft de grandeur van een paleis maar is niet overdreven groot.
De familie Croft heeft hier bijna 1000 jaar gewoond, met een onderbreking van zo’n 170 jaar vanwege een faillisement. Gelukkig heeft Lady Croft het weer kunnen terugkopen en vandaag mogen we plaats nemen in de salon.
Het huis is weer opnieuw ingericht. Het is 1923. Er speelt iemand op de piano en de zon schijnt naar binnen.

“Zeven punt acht. Oh, dat is teveel” De luiken moeten meer gesloten worden. Een zes punt zes wordt genoteerd en dan verdwijnen de twee met hun metertje naar een ander vertrek.

We mogen alle familiefoto’s rustig bekijken en rondsnuffelen in de bibliotheek. Sir James is in Londen en Lady Katherine is druk bezig met de andere gasten. Zo kunnen we rustig zitten lezen over wat er zoal heeft plaatsgevonden binnen en buiten de muren van dit sfeervolle huis. We hebben even helemaal niet het idee dat we in een museum te gast zijn. Door de vensters zien we schapen rond de oude kerk naast het huis scharrelen.

“Could you please step aside for a moment” , er wordt een familielid van de muur gehaald. De twee dragen witte handschoenen en een National Trust blazer. Uiterst voorzichtig wordt een door John Constable geschilderd portret voor restauratiewerk afgevoerd. We bedanken Lady Croft voor de cream tea en monsteren de wijngaard en bloemborders in de Walled Garden.
Het moet hier heerlijk wonen zijn. Als er wi-fi is tenminste.

Even verderop, in Berrington Hall, zijn de mensen van de National Trust in rep en roer. Niet omdat wij onszelf daar hebben uitgenodigd maar omdat er mannen met gele hesjes op het dak zitten. Ze hebben rode bouwhelmen op om niet verder op te vallen. De glazen koepel lekt en in de centrale hal staat alles in de steigers om erger te voorkomen.
De onderste vertrekken zijn gewoon toegankelijk en hun Georgian grandeur is indrukwekkend. Maar ook in dit huis heeft iemand in geldnood gezeten. Sommige schilderijen van Reynolds en Gainsborough zijn ooit verkocht.
Wat nog veel vervelender is, is dat de kostuumcollectie is ontmanteld. Anke maakt nog een praatje met een mevrouw die met naald en draad iets aan het verstellen is maar de prachtige jurken zijn hier niet langer te zien.
De fraai gedecoreerde plafonds en de landschapstuin van Capability Brown maken dat gemis niet meer goed.

Lady Catherine van Broome Park Farm heeft de pot met koekjes aangevuld. Een laatste straaltje zonneschijn valt op de grazende koeien. Daar kraait geen haan naar.

Een laatste ontbijt in Cleobury Mortimer , we zullen dit huis en de gastvrijheid gaan missen.
Het is in dit gedeelte van Engeland ruim drie kwartier rijden voor je een snelweg kan nemen. Dus genieten we nog even van de heuvels, schaapjes en die … rot rotondes.
We moeten langzamerhand richting oostkust reizen en bezoeken Blenheim Palace in de buurt van Oxford.
De brede oprijlaan staat vol dure, hele dure automobielen. Er is iets gaande. De twaalfde Duke van Marlborough heeft zijn eigen karretje maar achterom geparkeerd.
De eerste Duke van Marlborough heeft dit landgoed cadeau gekregen van Queen Anne, als dank voor zijn overwinning op de Fransen bij het Beierse Blenheim. Dat was in 1704. Hij heeft er een barok brok paleis op laten zetten waar het Koningshuis jaloers op was.

Ondertussen rijden klassieke oldtimers in een concours d’ elegance naar een binnenplaats achter het paleis.
Jaloers stel ik vast dat het een besloten feestje van de hertog is. We zijn hier ook niet op gekleed, gelukkig.
Door de aanwezigheid van de Duke gaat er ook een streep door het bezoek aan de Private Appartments van het imposante Blenheim Palace.
Binnen in de grote hal sluiten we de rest van de wereld even buiten door zo’n audio-gids op te zetten.


De geschiedenis van de familie Churchill-Spencer krijgt kleur in de Red Drawing Room, de Green Writing Room en in de schilderijengalerij van de Long Library. De drie formele State Rooms hangen vol wandtapijten die de gedenkwaardige veldslagen van John Churchill nog eens benadrukken. En natuurlijk is er die andere Churchill.
Winston is in dit paleis geboren, de rest van zijn leven is een andere geschiedenis.
We laten ons er niet door afleiden en maken nog een rondje door de Saloon, zien hoe ze in de Chapel iets kunstzinnigs doen met opgezette duiven, om via een zuilengalerij de Water Terrasses buiten te verkennen.
Het park rond het paleis is enorm groot en botanisch niet aantrekkelijk genoeg voor Anke. De kostbare Bentley’s, unieke Mercedessen en Ferrari’s, uit de tijd dat auto’s nog met de hand werden gebouwd, worden door hun trotse eigenaar naar de uitgang gestuurd.

En daar komen wij aan, met onze volgeladen Loekie!

Wil je de plaatjes bij dit verhaal zien? Kopieer en plak dan deze link in je browser: https://photos.app.goo.gl/FTXqNPjQzhFV5KNm7