Augustus 19, 2019 (maandag)
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Anke en Harry
19 Augustus 2019 | Verenigd Koninkrijk, Warwick
Douglas Bader, wing-leader:
“mensen met wie je s’ochtends had ontbeten kwamen vaak niet op tijd terug. Dan wist je genoeg …’’
Hij verloor beide benen door een vliegongeluk in 1931. Toen de oorlog uitbrak wist hij de Royal Air Force te overtuigen hem weer in een cockpit te hijsen. Hij werd de held van de Battle of Britain en vloog met zijn mannen vanaf Duxford airfield onverschrokken de vijand tegemoet.
Er is nog weinig aktiviteit rond de startbaan. Enkele zorgvuldig gerestaureerde warbirds worden met een trator uit de hangar getrokken en buiten opgesteld. In een enorme ”vogelkooi” staan en hangen de meest uiteenlopende vliegtuigtype’s. Van Tiger Moth tot Concorde. Sommige zijn gekortwiekt en jaloers op hun soortgenoten die in een hangar verderop liefdevol worden verzorgt tot ze hun vleugels boven Duxford mogen uitslaan.
“ De collectie is net een spons. Hoe meer je er in knijpt, hoe meer historie er uit lekt”. En die historie wordt door Chris Knapp en zijn vrijwilligers weer opgevangen.
Hoewel Duxford onderdeel is van het Imperial War Museum hangt er geen zwaarmoedige sfeer. Eerder een gevoel van trots. De zon schijnt op het aluminium van grote passagierstoestellen op het platform. Zij vormen een eerbetoon aan de Britse luchtvaartindustrie van na de oorlog.
Er stijgt een P-51 Mustang op. Na een snel rondje over de heuvels jaagt de piloot het toestel laag over het veld.
Over de vele luchtvaart-enthousiastelingen zoals ik. Anke wordt door mij mee naar een volgende hangar gesleept waar ik helicopters herken uit mijn tijd bij de Kon. Marine.
In een moderne volliere zijn de meest dodelijke roofvogels uit de Koude Oorlog ondergebracht. Er hangen toepasselijk donkere wolken boven. De stemming wordt een beetje gedrukt. Dan valt de regen bij bakken uit de lucht. Halfverzopen vliegtuigspotters worden met een busje langs de baan opgepikt.
Als we niet veel later, een prachtige Duxford koffiemok rijker, naar de auto lopen horen we nog net een oude bommenwerper over de taxiebaan pruttelen. De zon is terug en als een Spitfire vliegen we over de Midlands een nieuw avontuur tegemoet.
Wil je de plaatjes bij dit verhaal zien? Kopieer en plak dan deze link in je browser: https://photos.app.goo.gl/Cbc3K5KZMLHV49Px6
“mensen met wie je s’ochtends had ontbeten kwamen vaak niet op tijd terug. Dan wist je genoeg …’’
Hij verloor beide benen door een vliegongeluk in 1931. Toen de oorlog uitbrak wist hij de Royal Air Force te overtuigen hem weer in een cockpit te hijsen. Hij werd de held van de Battle of Britain en vloog met zijn mannen vanaf Duxford airfield onverschrokken de vijand tegemoet.
Er is nog weinig aktiviteit rond de startbaan. Enkele zorgvuldig gerestaureerde warbirds worden met een trator uit de hangar getrokken en buiten opgesteld. In een enorme ”vogelkooi” staan en hangen de meest uiteenlopende vliegtuigtype’s. Van Tiger Moth tot Concorde. Sommige zijn gekortwiekt en jaloers op hun soortgenoten die in een hangar verderop liefdevol worden verzorgt tot ze hun vleugels boven Duxford mogen uitslaan.
“ De collectie is net een spons. Hoe meer je er in knijpt, hoe meer historie er uit lekt”. En die historie wordt door Chris Knapp en zijn vrijwilligers weer opgevangen.
Hoewel Duxford onderdeel is van het Imperial War Museum hangt er geen zwaarmoedige sfeer. Eerder een gevoel van trots. De zon schijnt op het aluminium van grote passagierstoestellen op het platform. Zij vormen een eerbetoon aan de Britse luchtvaartindustrie van na de oorlog.
Er stijgt een P-51 Mustang op. Na een snel rondje over de heuvels jaagt de piloot het toestel laag over het veld.
Over de vele luchtvaart-enthousiastelingen zoals ik. Anke wordt door mij mee naar een volgende hangar gesleept waar ik helicopters herken uit mijn tijd bij de Kon. Marine.
In een moderne volliere zijn de meest dodelijke roofvogels uit de Koude Oorlog ondergebracht. Er hangen toepasselijk donkere wolken boven. De stemming wordt een beetje gedrukt. Dan valt de regen bij bakken uit de lucht. Halfverzopen vliegtuigspotters worden met een busje langs de baan opgepikt.
Als we niet veel later, een prachtige Duxford koffiemok rijker, naar de auto lopen horen we nog net een oude bommenwerper over de taxiebaan pruttelen. De zon is terug en als een Spitfire vliegen we over de Midlands een nieuw avontuur tegemoet.
Wil je de plaatjes bij dit verhaal zien? Kopieer en plak dan deze link in je browser: https://photos.app.goo.gl/Cbc3K5KZMLHV49Px6
-
22 Augustus 2019 - 19:13
Pa:
Hallo Harry en Anke, heel interessant die vliegtuigen en aanverwante artikelen.
Ik hoop dat de rest van jullie vakantie trip even interessant is. verder hoop ik dat jullie stralend weer hebben.
groetjes pa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
