15 juni, vrijdag (Saint-Cirq de Lapopie)

Zo’n zestig kilometer verderop ligt Saint-Cirq la Popie. Net als Autoire hoort het tot een select groepje van “mooiste dorpen van Frankrijk”. Het is dus officieel, niet alleen onze mening. Maar we zijn het er volkomen mee eens. Puntdaken en rosse gevels verrijzen aan de voet van een versterkte kerk (natuurlijk bovenop een rots) met een traptorentje en een kasteelruïne op de achtergrond. Het is een wirwar van steile straatjes, met hier en daar een terras of atelier. Als je goed luistert kun je nog de echo’s horen van de hamers van de goud- en kopersmeden en het gesop van de textielververs. Toen de rivier opdroogde (en daarmee de handel en nijverheid), namen kunstenaars dit dorp over. Hier trok de grondlegger van het surrealisme zich uit het leven terug “omdat hij opgehouden had naar elders te verlangen”. Da’s een punt waarop wij nog niet zijn aangeland; wij trekken ons tijdelijk terug in een chaletje even buiten het dorp. Morgen gaat onze weg gewoon weer verder…..