Essaouira (26 oktober)

“Er zitten geiten in die boom”. Marrakech is betoverend. Toch is het goed om een beetje afstand te nemen om alle impressies te laten bezinken.
Dat gaan we doen aan zee, lekker even opfrissen.
De weg naar de kust is kaarsrecht, het landschap vlak en dor. Met hier en daar wat olijfboom-gaarden, een cementfabriek en rotonde’s met vertakkingen naar toekomstplannen.
“Nee echt, kijk dan!”. Iedereen kijkt verveeld op uit zijn of haar lectuur en verdomd: een boom vol geiten. En verderop nog een. Omar, onze nieuwe chauffeur, heeft weliswaar een ietwat ongepolijste rijstijl maar dat is toch geen reden voor deze aanstellerij.
Deze vliegende geiten zijn gek op de vruchten van wat een Arganboom blijkt te zijn. Even verderop krijgen we uitgelegd wat voor geweldige eigenschappen de olie ervan heeft. Heel Hollywood besteld hier de eeuwige jeugd uit een potje. Anke weet een handjevol Arganpitten te verwerven om in de lage landen een imperium te laten groeien.

Essaouira is een verlegen badplaats. Omdat er vrijwel altijd een stevige wind waait is het strand minder populair dan b.v. Agadir. Voor surfers is de Atlantische branding daarentegen een uitdaging.
Maar vandaag is er zelfs geen verkoelend briesje te bekennen. Van lekker opfrissen komt zo weinig terecht. Kruiers trekken onze bagage in handkarren door de smalle straten van de kasbah.
In hotel Souiri krijgen we mischien wel de mooiste kamer toebedeeld, maar de lucht van witsel hangt er nog in. De rest van de stad lijkt ook wel een grote opfrisbeurt te ondergaan.
De boulevard is grotendeels opgebroken en ook de beroemde stadswallen worden gerestaureerd.
Een lange rij oude kanonnen staat naar de golven gericht. Daarachter de witgekalkte huizen, dicht opeengepakt, kwetsbaar.
Onder de gewelven van de stadswal, waar vroeger de munitie bewaard werd, hebben meubel- makers hun werkplaats ingericht. In een van die spelonken lacht zo’n vakman zijn twee tanden bloot. Ze zijn zo bruin als het Thujahout dat hij bewerkt. Het doosje waar ik mijn oog op heb laten vallen wordt nog met een geheim soort was opgewreven.

De avond valt, we slenteren nog wat door steegjes van twee armlengten breed. Honderden kattenogen volgen onze bewegingen. Op een pleintje in de Mellah, de voormalige joodse wijk, drinken we wat en ook hier worden we poeslief gadegeslagen.
Hippies hebben Essaouira al jaren geleden ontdekt, de sfeer is erg relaxed.
Het plein Moulay Hassan, in de buurt van de haven, voorziet in allerlei restaurants. Gelovigen brengen nog een bezoek aan de moskee op de hoek. De kat onder ons tafeltje weet de droge kip wél te waarderen. Morgen blijven we nog een dagje chillen.

De plaatjes bij dit verhaal vind je hier:
https://www.flickr.com/photos/140275143@N03/sets/72157662065163528/