10 November 2016 (donderdag)
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Anke en Harry
10 November 2016 | Spanje, Güimar
Een mijmering, hoe vaag dan ook, kan U leiden tot schitterende scheppingen, wanneer zij maar vertrekt vanaf een vast punt. Dan wiekt de verbeelding op als een gevleugeld griffioenpaard, slaat met zijn vier hoeven en reist recht vooruit naar oneindige verten … GUSTAVE FLAUBERT
De wind morrelt aan de mangoboom, een kleine hagedis maakt een ommetje over de muur rond het zwembad.
Hagedissen hebben geen hoeven, maken geen geluid. Alleen mijn blote voeten op steen.
Zo zit ik een poosje te mijmeren.
Door de lucht zeilen vreemdsoortige, eenzame wolken en ik vraag mij af hoe de lucht eruitzag toen de eerste Europese zeelieden hier voet aan wal zetten. Opeens slaat de donkerrode libelle, die mij gezelschap hield, de vleugels uit. Er is nog iemand bij het zwembad komen zitten.
Die ziet mij als de dorpsgek met z’n opschrijfboekje. En ik zit het op te schrijven, maar wat op te schrijven.
Mijn verbeelding komt niet ver van de grond vandaag. Sorry, Gustave.
Als ik omkijk naar de bergen zie ik daarboven een grijs ”leger” dat het land binnenvalt.
“Wij waren hier het eerst!”. De conquistadores hadden geen zin in dit welles-nietes gedoe dus hield de cultuur en een groot deel van het volk, dat hier ruim tweeduizend jaar het eerste was, op te bestaan.
In een museum in Santa Cruz willen we wat meer te weten komen over de Guanches. Daar is het nu mooi weer voor.
Waren het Berbers uit Noord Afrika, die de oprukkende Sahara ontvluchtten en hier hun geiten gingen hoeden, of gedeporteerden van een Romeins strafkamp misschien?
De vitrines vertellen weinig meer dan hoe die Guanches gereedschappen, aardewerk en sieraden maakten.
Tot hun beschaving hoorde ook het mummificeren van hun doden. Althans diegenen die belangrijk genoeg waren.
Een aantal van die mummies wordt door het museum gekoesterd. Zo goed zelfs de ze uitgerekend deze maand een nieuw onderkomen krijgen aangemeten!
Zo staan we eerder buiten dan verwacht en zien hoe de kerk van het Heilig Kruis haar deuren heeft geopend.
De Guanches die de conquista hadden overleeft werden ”goedkope arbeidskrachten” toen Tenerife en de rest van de archipel definitief werd veroverd. In wat later het Spaanse Rijk werd ging de zon nooit onder.
Wij verlaten Santa Cruz in het licht van de maan, en reizen recht vooruit naar oneindige verten …
De foto’s bij dit verhaal vind je hier:
http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Tenerife/10%20Tenerife?sort=9&page=1
De wind morrelt aan de mangoboom, een kleine hagedis maakt een ommetje over de muur rond het zwembad.
Hagedissen hebben geen hoeven, maken geen geluid. Alleen mijn blote voeten op steen.
Zo zit ik een poosje te mijmeren.
Door de lucht zeilen vreemdsoortige, eenzame wolken en ik vraag mij af hoe de lucht eruitzag toen de eerste Europese zeelieden hier voet aan wal zetten. Opeens slaat de donkerrode libelle, die mij gezelschap hield, de vleugels uit. Er is nog iemand bij het zwembad komen zitten.
Die ziet mij als de dorpsgek met z’n opschrijfboekje. En ik zit het op te schrijven, maar wat op te schrijven.
Mijn verbeelding komt niet ver van de grond vandaag. Sorry, Gustave.
Als ik omkijk naar de bergen zie ik daarboven een grijs ”leger” dat het land binnenvalt.
“Wij waren hier het eerst!”. De conquistadores hadden geen zin in dit welles-nietes gedoe dus hield de cultuur en een groot deel van het volk, dat hier ruim tweeduizend jaar het eerste was, op te bestaan.
In een museum in Santa Cruz willen we wat meer te weten komen over de Guanches. Daar is het nu mooi weer voor.
Waren het Berbers uit Noord Afrika, die de oprukkende Sahara ontvluchtten en hier hun geiten gingen hoeden, of gedeporteerden van een Romeins strafkamp misschien?
De vitrines vertellen weinig meer dan hoe die Guanches gereedschappen, aardewerk en sieraden maakten.
Tot hun beschaving hoorde ook het mummificeren van hun doden. Althans diegenen die belangrijk genoeg waren.
Een aantal van die mummies wordt door het museum gekoesterd. Zo goed zelfs de ze uitgerekend deze maand een nieuw onderkomen krijgen aangemeten!
Zo staan we eerder buiten dan verwacht en zien hoe de kerk van het Heilig Kruis haar deuren heeft geopend.
De Guanches die de conquista hadden overleeft werden ”goedkope arbeidskrachten” toen Tenerife en de rest van de archipel definitief werd veroverd. In wat later het Spaanse Rijk werd ging de zon nooit onder.
Wij verlaten Santa Cruz in het licht van de maan, en reizen recht vooruit naar oneindige verten …
De foto’s bij dit verhaal vind je hier:
http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Tenerife/10%20Tenerife?sort=9&page=1
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
