Heb jij dat ook weleens? Dat je ‘s morgens in de spiegel kijkt en denkt “Ieuw, is die ouwe kop echt van mij?”. Mocht je, net als ik, af en toe zo’n dag hebben, dan kan ik je aanraden om eens op bezoek te gaan bij het capucijner-klooster in Palermo. Meer specifiek, in de catacomben ervan. Wat je daar ziet, laat zich het best beschrijven als een kruising tussen Jeroen Bosch en The Chainsaw Massacre. Honderden mummies hangen (min of meer) netjes op een rij aan de muur, keurig geordend op geslacht, beroep en leeftijd. Nimmer zagen wij in Italië zoiets efficiënts en systematisch. Overigens hangen de maagden apart in hun eigen hokje, achter tralies. Zelfs als ze dood zijn, zijn ze blijkbaar niet te vertrouwen…….

De kathedraal van Monreale dateert uit de twaalfde eeuw. Destijds een politiek statement, nu alleen maar uitzonderlijk prachtig. De buitenkant is zeer eenvoudig en verraadt het overweldigend interieur niet. Vanbinnen is hij bedekt met mozaïeken en is alles goud dat er blinkt (2.200 kilo ervan!). Ministeck voor Middeleeuwers, en gebouwd in slechts tien jaar. Vergelijk dat maar eens met de drie eeuwen die een gemiddelde andere kathedraal nodig heeft om totstand te komen.
Ter plekke besluit ik dat, wanneer we ooit een nieuwe badkamer gaan aanleggen, deze er ongeveer zo uit gaat zien. Minus Jezus en alle heiligen, want er zijn grenzen…..

Tenslotte bezoeken we de Hortus Botanicus van Palermo, die meer botanicus is dan hortus (= tuin) en daarom alleen interessant voor tuinkabouters.

Daarmee is het programma voor vandaag afgewerkt. We zoeven terug naar onze B&B, worden door onze gastvrouw getrakteerd op een ijsje en crashen daarna in de loungebanken op ons balkon.

De foto’s bij dit verhaal zie je hier: http://s208.photobucket.com/user/AnkeFreese/library/Tuinkabouter%20op%20reis/Sicilie/S7