12-02-2015, Kandy

De zon komt boven de boomtoppen tevoorschijn en eet de ochtendnevel op. Twee eekhoorns spelen tikkertje in de dakgoot. Het laat de ijsvogel op de schutting volkomen koud.
Er wordt nog wat sprokkelhout op het vuur gelegd om de roti’s te bakken voor het ontbijt.
Het wordt vast een warme dag. Leguanen zwemmen de Mahaweli over…

… een donkerrode toyota volgt dezelfde rivier en komt al gauw vast te zitten in een brei blik.

Djaja is een gentlemen-driver, hij straalt iets uit. Als we binnen de poorten van de Tempel van de Tand zijn versnelt hij merkbaar zijn pas. Iets heiligers bestaat er niet voor buddhisten in Sri Lanka.
De Tand van Buddha is na veel omzwervingen in Kandy terechtgekomen en wordt goed bewaard.

Het reliek huist in een gouden kist waar dan nog eens zes gouden kisten omheen zitten.
Een paar keer per dag gaan de zilveren deuren van de schrijn open. En wij zijn er bij!

De stoet gelovigen trekt langs de prachtige ornamenten en schilderingen van het heiligdom en voert ons mee.
Niemand heeft oog voor ons, alle aandacht gaat uit naar hetgeen zich bovenaan de trap bevindt.

De buitenste kist van verguld zilver is iets meer dan een meter hoog en wordt bewaakt door priesters. De Tand zelf zou zo’n vijf centimeter lang zijn! Ik moet thuis ergens een dia hebben van een paar slippers van Buddha, ze hingen naast een voetafdruk van ten minste één meter.
De Tand wordt natuurlijk alleen voor de ”happy few” uit z’n luxe cadeauverpakking gehaald.

Maar de sfeer is magisch, we vergapen ons aan elke schat die rond de tempel ligt.

Anke wijst me op een spelregel van de hogepriester: ‘Toegewijden worden vriendelijk verzocht niet te ruiken aan de bloemen die Lord Buddha worden aangeboden’.
Djaja straalt en bidt. En dit alles onder een gouden dak.

Dan is het tijd voor thee in het koloniale Queens Hotel. Er is een cricketwedstrijd op tv en onze gids houdt de spelregels geheim, gelukkig. Met een bezoek aan de centrale markt ronden we de dag af.
We doen een ”grande finale” langs het meer van Kandy en het paleiscomplex. Nog eens de rivier oversteken, voorbij de Royal Botanic Gardens waar we gisteren een groot deel van de dag hebben doorgebracht en genoten. En net als gisteren regent het als we het theater passeren waar we die dansvoorstelling hebben doorstaan.

De verkeersagent herken ik ook weer. Er zijn maar twee verkeerslichten in deze mega-stad, de tweede van het land. Bij het edelstenenmuseum rechtsaf en dan via de buitenwijken terug naar ons knusse Thotupola Residence.

Een stelletje apen is aan het ravotten op het dak. De zoon des huizes verwerkt de verloren cricketmatch door met zijn drumstel de beesten te verjagen. En de buren.

De schemering kleurt de Mahaweli donkerbruin, de krekels gaan aan. En de muggen.

Rijst met curry op een bananenblad en dan langzaam afscheid nemen van Kandy.