November 20 + 21 + 22, Sanur

De vlucht naar Bali is in stijl en zeer comfortabel verlopen omdat we wegens grote drukte gratis werden opgewaardeerd naar de Premium Economy klasse. Ondertussen hebben we geleerd dat het bijna net zo lang duurt om naar Bali te vliegen als het duurt om het land uiteindelijk binnen te komen. Wat zijn we blij als we tussen de honderden welkomstbordjes onze eigen naam ontwaren!

De blijdschap duurt tot we twee stappen buiten het vliegveld hebben gezet. Dat is het moment waarop het tot ons doordringt dat Bangkok zicht verhoudt tot Bali als de noordpool tot het tropisch regenwoud. Moeder, wat is het heet!

De rit naar het hotel is kort en laat ons nog weinig zien van het befaamde Balinese landschap. Het hotel voldoet echter aan alle verwachtingen. We slapen in een kleine, koele bungalow vlakbij zee en zwembad en midden in een tropische tuin waar allerhande prachtigs bloeit. De rode loper ligt uit en overal worden feestpaviljoens gebouwd. Te onzer ere, toch? Nou nee, het hotel bestaat 35 jaar en dat gaat uitgebreid gevierd worden.

Sanur nodigt uit tot exploreren. Dus laten we onze koffers voor wat ze zijn en gaan aan de wandel. Strand, hotelletjes en restaurants bevinden zich in overvloed langs een promenade die aan beide zijden tot voorbij de horizon loopt. Er zijn geen gebouwen die hoger reiken dan de palmbomen, een lokale verordening. We zijn vijf stappen onderweg wanneer we worden aangeklampt door de eerste neringdoende. Hij is chauffeur en gids tegelijk en wil wel een dag met ons op stap. Tegen een fikse vergoeding, vanzelfsprekend. Hij spreekt nog goed Nederlands ook, en onze breintjes zijn enigszins verweekt door de reis en de hitte. We trappen er dus in, en gaan maandag met hem op stap. Erewoord, echt waar! Kost zeven ton aan roepia’s, maar vooruit dan maar.

Het is hier duidelijk laagseizoen want de regentijd is juist begonnen, hoewel daar nog weinig van te merken valt. Vrijwel alle restaurants zijn leeg. Waar is iedereen gebleven? We kiezen er op goed geluk één uit en een uur later weten we waarom het er zo stil was. Duur en niet echt lekker, volgende keer ergens anders. Daarna slapen we heerlijk in ons eigen huisje, wat een luxe!

Offeren aan de goden doen de Balinezen aan huis. Ieder heeft zijn eigen tempeltje in de tuin, maar mag ook gebruik maken van dat van de buren. Het is een heel ritueel met fruit, rijst en bloemen die allemaal moeten worden bewierookt en met heilig water besprekeld. Meestal gebeurt dit vroeg in de ochtend, dus tijdens ontbijt-tijd zitten we qua entertainment gebeiteld.

Hoewel Sanur een heerlijk plekje is, willen we natuurlijk meer van Bali zien. Op zaterdagochtend komt onze reisagent even langs om ons het eiland uit te leggen. Hij heeft allerhande excursies in de aanbieding. We vinden hem aardig, dus we boeken er nog maar een paar. Kost nog eens drie miljoen en dat is even slikken. Maar dan hebben we wel een eigen auto mét chauffeur en gids en, allerbelangrijkst, AIRCO!

´s Avonds breekt in het hotel het feest los. Niet voor ons maar voor het personeel maar wij mogen meekijken. Er is zang, dans en een lopend bufet. Er worden vele prijzen verloot, variërend van plasma-TV´s tot fietsen tot blenders. De hoofdprijs is een scooter en gaat naar de 2e techniciën, die de avond ervoor nog ons kluisje openbrak omdat we het hadden gepresteerd deze flink te ontregelen. Met zijn hele gezin (twee zoontjes tot nu toe), staat hij ongelovig naar het wonder te staren. Hij schiet helemaal vol en wij zijn plaatsvervangend ontroerd.

We ontdekken een plekje met gratis wifi en lekker eten (de beste saté ooit!). Dus kunnen we ons verslag doen onder de palmbomen. Pardon, maak daar mangobomen van. De vruchten zijn nog lang niet rijp, dus hoeven we niet bang te zijn voor voltreffers. Ondertussen scheren ons de zwaluwen om de oren, huppelen de musjes rond onze voeten en koeren de duifjes op de achtergrond. Onze eerste twee dagen in Bali doen we helemaal niks!

Vakantie is afzien……..